เรื่องราวของอี๊ชานยอลและโอเซฮุนหลานชายของเขา
สวัสดีเด็กๆ อี๊เอง อี๊ชานยอลไง
นี่ซุน! ซุนหลานอี๊
ถึงซุนจะรำคาญอี๊ แต่อี๊รักซุนน้าาาาาา <3
เคยคุยกันแล้วว่าเป็นตุ๊ดรึเปล่า ถ้าเป็นอี๊ก็ไม่ว่าอะไร แต่ซุนบอกว่าซุนไม่ได้เป็น
แต่จะเป็นยังไงอี๊ก็รักซุน <3
ไม่รักซุนจะให้อี๊ไปรักใคร เมียอี๊ก็ไม่มี
เพราะกูเอาแต่เลี้ยงมึงตั้งแต่พี่กูตายเนี่ย
สัชชชช
รักซุนน้า <3
หวัดดี เพื่อนๆชาวการีน่า เราซุน
นี่อี๊เรา แต่ข้ามไปเลยเถอะ น่ามคาน
แม่เราเสียตั้งแต่เราป.2 เราเลยต้องอยู่กับอี๊แค่2คน ตอนนั้นอี๊ม.6 กำลังจะซูนึง อี๊สะเทือนใจมากๆ แต่อี๊ก็ผ่านทุกอย่างมาได้ ทำงานหาเงินเลี้ยงเรา จ่ายค่าเทอม ค่าน้ำ ค่าไฟ ทำกับข้าว สนการบ้าน ไปส่งที่โรงเรียน พาไปหาหมอ เช็ดตัว อี๊ทำทุกอย่างเลย
เอาจริงๆเราก็รักอี๊แหละ แต่เราแสดงออกไม่เก่ง
งิ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น